RSS

Category Archives: Αργομισθίες

Στο στόχαστρο αργομισθίες 2.000 δημοσιογράφων

Στο στόχαστρο αργομισθίες 2.000 δημοσιογράφων

  • Αλλαγή κλίματος θα επιχειρήσει να δημιουργήσει ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ

Προ των ευθυνών τους αναμένεται να τεθούν σύντομα αρκετοί δημοσιογράφοι MME που συντηρούνται με δημόσιο χρήμα και βρίσκονται σε καθεστώς αργομισθίας ή υποαπασχόλησης. Παράλληλα, αρχίζουν να αισθάνονται αμήχανα ορισμένα μέλη της EΣHEA που κατά παράβαση του καταστατικού της Eνωσης στελεχώνουν γραφεία Tύπου υπουργείων, ΔEKO, οργανισμών, ή επιχειρήσεων προσκρούοντας σε «ασυμβίβαστα».

H επιχείρηση «καθαρά χέρια» στην οποία προτίθεται να βάλει τους μηχανισμούς του Δημοσίου η κυβέρνηση του ΠAΣOK, προκαλεί τριγμούς σε κρατικοδίαιτα MME (EPT, AΠE, Aθήνα 9.84, Kανάλι Bουλής, Aγροτικό Kανάλι) που έχουν λειτουργήσει -ελέω EΣHEA- ή συχνά και με παρέμβαση συνδικαλιστών της Eνωσης ως «κέντρα υποδοχής» αργόμισθων, την εξουσία των οποίων ουδείς τολμά να αμφισβητήσει.

  • Το οργανόγραμμα

Kαι κανείς βέβαια δεν τολμά να τους βάλει να εργαστούν. Στελέχη του υπoυργείου Eσωτερικών προτίθενται να προτείνουν τη στελέχωση Γραφείων Tύπου ΔEKO και υπουργείων από δημοσιογράφους, μόνον όταν το οργανόγραμμα το προβλέπει σαφώς. Πιο ακραίο αλλά πιθανό το ενδεχόμενο να τεθεί η απασχόληση σε δημόσιες θέσεις υπό την αίρεση της αποδέσμευσης των δημοσιογράφων (με άδεια άνευ αποδοχών) από ασυμβίβαστες ιδιότητες.

Tη συγκυρία εκμεταλλεύθηκε στο σωστό timing η ιδιοκτησία της «Eλευθεροτυπίας» που ζήτησε από τους δημοσιογράφους, χωρίς σπέρμα απειλής (προς το παρόν) να δηλώσουν (έως τις 20/10) αν εργάζονται -έστω και αμισθί- σε Γραφεία Tύπου. Yπολογίζεται πάντως ότι οι αργομισθίες στην Aθήνα φθάνουν τις 2.000.

  • H EPT

Για τις αμοιβές μόνιμου και έκτακτου προσωπικού η EPT διαθέτει ετησίως 250 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 170 εκατ. διατίθενται για τις αμοιβές των 3.850 μονίμων και τα 30 εκατ. για συμβασιούχους. O λογαριασμός αντιστοιχεί στο 55% των ετησίων δαπανών της εταιρείας, από τις οποίες μόνο το 17% διατίθεται για το Πρόγραμμα με αποτέλεσμα η κρατική τηλεόραση να υπολείπεται των ιδιωτικών σταθμών παρ’ ότι τα έσοδά της είναι πολύ μεγαλύτερα. Nέος βουλευτής και έμπειρος δημοσιογράφος συγκεντρώνει στοιχεία προκειμένου να καταθέσει ερώτηση στη Bουλή για τις αργομισθίες στις διευθύνσεις της EPT. Eίναι χαρακτηριστικό ότι μόνον στη Γενική Διεύθυνση Eιδήσεων και Eνημέρωσης ο αριθμός ίσως να ξεπερνά και τους 200.

Aλλωστε στην EPT υπάρχουν δύο ειδών αργόμισθοι: Oι «φίρμες» με εθισμό στις αργομισθίες που… μοναδικό τους χρέος είναι να περνούν από το ATM και β) οι υποαπασχολούμενοι με 2η και 3η εργασία στον ιδιωτικό τομέα που περνούν ελάχιστα από το Pαδιομέγαρο. Στην συνομοταξία εντάσσονται και όσοι εργάζονται τα Σαββατοκύριακα και πληρώνονται αδρά.

O νέος αντιπρόεδρος της EPT, δημοσιογράφος σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις (η θέση του προέδρου θα ανατεθεί μάλλον σε manager) θα κληθεί να ζητήσει από τους αργόμισθους είτε να αποχωρήσουν είτε να εργαστούν.

  • K. Mπατζελή
    OFF στο κανάλι των… αγροτών

Τα σπασμένα «γαλάζιων» υπουργών Aγροτικής Aνάπτυξης (Xατζηδάκη, Kοντού, Mπασιάκου) καλούνται να πληρώσουν 49 «πραγματικοί» εργαζόμενοι στην παραγωγή εκπομπών για αγρότες που μεταδίδουν ET-1 και ET3.

Oι 49 εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 13 δημοσιογράφοι, δοκίμασαν την περασμένη Tρίτη δυσάρεστη έκπληξη όταν τους γνωστοποιήθηκε η πρόθεση της υπουργού Aγροτικής Aνάπτυξης K. Mπατζελή να αναστείλει τη λειτουργία του καναλιού μέχρι νεοτέρας λόγω ελλείψεως κονδυλίων και ενδεχομένως επειδή είναι γνωστό ότι το «αγροτικό κανάλι συνιστά γραφείο υποδοχής αργόμισθων».

Aν και αποφασίστηκε η έκδοση υπομνήματος προς τη νέα ηγεσία του υπουργείου, ανεστάλη η πρωτοβουλία όταν η K. Mπατζελή διαβεβαίωσε ότι «θα ενημερωθεί και θα επανέλθει δριμύτερη».

  • Της Σόνιας Χαϊμαντά, Ημερησία, 17/10/2009

 
Σχολιάστε

Posted by στο 18 Οκτωβρίου, 2009 σε Αργομισθίες, Αγροτικό κανάλι, ΕΡΤ

 

Οταν και οι δημοσιογράφοι προκαλούν…

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος

  • Πολυθεσία, αργομισθίες, προκλητικές αμοιβές, οδηγούν τη δημοσιογραφία από τον σεβασμό, σε απαξιωτικά σχόλια

Είναι όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση των λειτουργών των Μέσων Ενημέρωσης να ελέγχουν τους κυβερνώντες για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα. Και εξυπακούεται ότι η υποχρέωση αυτή είναι επιτακτικότερη σε περιόδους κρίσεων, όπως η σημερινή, όπου η δημόσια σπατάλη ισοδυναμεί με πρόσθετη επιβάρυνση των φορολογουμένων και, κατά προτίμηση, των οικονομικά ασθενέστερων.

Φαίνεται, όμως, ότι πολλοί από τους «λειτουργούς» αυτούς δεν αρκούνται στον ρόλο του ελέγχοντος, αλλά επιλέγουν να γίνουν και οι ίδιοι μέρος του προβλήματος. Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Είναι η παντελής αδιαφορία ή και ανοχή με την οποία αντιμετωπίζει το φαινόμενο η συνδικαλιστική ηγεσία των επαγγελματιών δημοσιογράφων.

Το πρόβλημα είναι από χρόνια γνωστό. Και παρ όλο που όφειλε να το είχε κάνει, η ΕΣΗΕΑ δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά με τις ηθικά ανεπίτρεπτες οικονομικές δοσοληψίες των μελών της με τους εκάστοτε κυβερνώντες. Σποραδικά και μόνο κατέφυγε σε κάποιες μεγαλόστομες διακηρύξεις για «διαφάνεια» και άλλα συναφή, που όμως παρέμειναν απλές διακηρύξεις και ουδέποτε προσέλαβαν τον χαρακτήρα ουσιαστικής παρέμβασης, ικανής να προστατεύσει την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια όσων από τα μέλη της θεωρούν ότι η δημοσιογραφία οφείλει να υπακούει αδιαπραγμάτευτα σε κάποιους ηθικούς κανόνες.

Πολυθεσία στο Δημόσιο, απασχόληση σε γραφεία Τύπου που έχουν άμεση σχέση με το εργασιακό αντικείμενο των απασχολούμενων, αργομισθίες, προκλητικά υψηλές αμοιβές για μικρής ή μηδαμινής αξίας υπηρεσίες, και όλα αυτά μέσα στο πλαίσιο της κομματικής λεηλασίας, την οποία, δυστυχώς, συνεπάγεται η επόμενη μέρα μιας εκλογικής αναμέτρησης. Τα τελευταία χρόνια, όμως, το κακό έχει παραγίνει. Και είναι συνεχείς πια οι αποκαλύψεις για συμβάσεις και εργασιακές σχέσεις τις οποίες μόνο πολιτικές σκοπιμότητες δικαιολογούν.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο, αν οι διοικούντες την ΕΣΗΕΑ θέλουν -όπως και οφείλουν- να είναι θεματοφύλακες της αξιοπιστίας και του κύρους του επαγγέλματος. Κάποτε η ιδιότητα «δημοσιογράφος» προκαλούσε σεβασμό. Σήμερα έχει φτάσει να συνοδεύεται από απαξιωτικά ή και υβριστικά σχόλια. Και είναι μια πραγματικότητα, η οποία κάποτε πρέπει να σταματήσει.

[ΕΘΝΟΣ, 29/03/2009]