Την ώρα που οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF) κρούουν τον κώδωνα, διαπιστώνοντας στην ετήσια έκθεσή τους περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου στις χώρες της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γυρίζει την πλάτη στις συνεχώς αυξανόμενες παραβιάσεις βασικών αρχών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η δημοκρατία στην Ευρώπη, όπως η ανεξαρτησία του Τύπου, ο πλουραλισμός των ΜΜΕ και η ελευθερία της έκφρασης και κλείνει τα μάτια στη λογοκρισία που έχει επιβάλει στα ιταλικά ΜΜΕ ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα κατόρθωσε να ανακόψει ψήφισμα που προωθούσε η αριστερή πτέρυγα του Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο προωθούσε τη θέσπιση βασικών κανόνων για την ελευθερία του Τύπου και έθετε το πρόβλημα της υπερσυγκέντρωσης Μέσων Ενημέρωσης από μικρές ομάδες επιχειρηματιών όσο και από πολιτικά πρόσωπα. Το ψήφισμα απορρίφθηκε για τρεις ψήφους, μεταξύ των οποίων και οι ψήφοι του ΚΚΕ, το οποίο δήλωσε “αποχή”.
“Η προσπάθεια που έγινε από ευρωβουλευτές όλων των πολιτικών ομάδων, εκτός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, με την κατάθεση ψηφίσματος που θα καταδικάζει την πολιτική συμπεριφορά του πρωθυπουργού της Ιταλίας κ. Μπερλουσκόνι απέναντι στα ιταλικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δυστυχώς με την αρνητική ψήφο των ευρωβουλευτών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος δεν πέρασε”, λέει στην “Α.τ.Κ.” ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, και συμπληρώνει: “Η συνεχιζόμενη προσπάθεια όλο και μεγαλύτερης συγκέντρωσης και ελέγχου των ΜΜΕ από μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα αλλά και πολιτικά πρόσωπα οδηγεί σε δρόμους επικίνδυνους για την ελευθερία της δημοσιογραφίας, την αντικειμενική και πλουραλιστική ενημέρωση των πολιτών στην Ευρώπη. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται στην Ιταλία σε ακραίες μορφές, αλλά υπάρχει και σε άλλες χώρες. Αποτελεί πρόβλημα και πρέπει ν΄ αγωνιστούμε να σταματήσει, καθώς πλήττει τελικά τον αναγκαίο δημοκρατικό διάλογο.”
Απέναντι στα επιχειρήματα για ανεξαρτησία του Τύπου, πλουραλισμό, ελευθερία της έκφρασης -η Άννυ Ποδηματά του ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο και για διάκριση των εξουσιών, όταν ο πρωθυπουργός μιας χώρας, δηλ. η εκτελεστική εξουσία, ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ στη χώρα του και καταφεύγει σε διώξεις- η δεξιά πτέρυγα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επικαλέστηκε το επιχείρημα ότι η κατάσταση στην Ιταλία αποτελεί “εθνικό ζήτημα” της χώρας, ότι ο έλεγχος στα ΜΜΕ απαντάται μόνο στα δικτατορικά καθεστώτα κ.λπ.
Το ΚΚΕ, σε μια ανακόλουθη πολιτική, ενώ στην Ελλάδα, με πρόβλημα πολύ μικρότερο απ’ ό,τι της Ιταλίας, είχε ταχθεί υπέρ της ψήφισης του νόμου για τον “βασικό μέτοχο”, στο Ε.Κ. τώρα, αρνήθηκε να συμμετάσχει στην ψηφοφορία, διότι το ψήφισμα, εκτός του ότι “προωθεί τα γενικότερα συμφέροντα της πλουτοκρατίας”, “μετατρέπει το δικαίωμα στην ενημέρωση και την ελευθερία της έκφρασης σε ζήτημα εσωτερικής αγοράς και ανταγωνισμού” και “επιβάλλει τη χειραγώγηση της ενημέρωσης από το μεγάλο κεφάλαιο”. Το ΚΚΕ λοιπόν, φρόντισε να παραμείνει η κατάσταση ως έχει σήμερα στην Ιταλία και αλλού, με πλήρη… δικαιώματα στην ελευθερία της έκφρασης και χωρίς… χειραγώγηση της ενημέρωσης.
Εν τω μεταξύ, στην ετήσια Έκθεσή τους οι Reporteurs Sans Frontières διαπιστώνουν περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου στην Ευρώπη. Ενώ οι ΗΠΑ βελτίωσαν τη θέση τους από την 40ή στην 20ή, στη λίστα των 175 χωρών, η Γαλλία βρέθηκε οχτώ θέσεις πίσω, στην 43η θέση, και η Ιταλία πέντε θέσεις φθάνοντας την 49η και η Ελλάδα στην 35η από την 31η (19η το 2002). Στην πρώτη εικοσάδα απαντώνται μόλις 11 κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη Γαλλία, η ελευθερία του Τύπου απειλείται από εντάσεις μεταξύ της κυβέρνησης και του Τύπου, αυξανόμενες πιέσεις στους δημοσιογράφους να αποκαλύπτουν τις πηγές τους και από τη μεταρρύθμιση στη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Στην Ιταλία η κατάσταση κρίνεται ανησυχητική, όχι μόνο εξαιτίας των επιθέσεων της μαφίας σε δημοσιογράφους, αλλά και λόγω της συγκέντρωσης των ΜΜΕ υπό τον Μπερλουσκόνι, δηλαδή του ελέγχου από την εκτελεστική εξουσία.
Για την Ελλάδα σημειώνεται ότι ο Τύπος, ως σύμβολο της καθεστηκυίας τάξης και του πολιτικού κατεστημένου, έγινε στόχος μιας μερίδας ακτιβιστών που επιτέθηκαν με αυτοσχέδιους μηχανισμούς χωρίς θύματα.Οι επιθέσεις ενίσχυσαν την αυτο-λογοκρισία.