Η Μάνια Τεγοπούλου προειδοποιεί Παπανδρέου, Ψυχάρη και εταιρείες δημοσκοπήσεων

Από: Ζoomnews

• Με μία δόση ηθελημένης ασάφειας, η εκδότρια της Ελευθεροτυπίας, Μάνια Τεγοπούλου, βάλλει στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας κατά του πρωθυπουργού, του ΔΟΛ, αλλά και των εταιρειών δημοσκοπήσεων. Με τρία σχόλιά της, καταγγέλλει, αφήνει αιχμές και προειδοποιεί.

• Σχόλιο πρώτο: Waiting for the news on CNN! Ή αλλιώς, αναμένοντας τον Πήγασο και τις συγχωνεύσεις τραπεζών. Η κυβέρνηση διοχετεύει ειδήσεις μέσω του Mega Channel. Ανταποδίδοντας τη φιλοφρόνηση, το ΒΗΜΑ προβάλλει το εμπόρευμά του επί 10 λεπτά στο ίδιο κανάλι. Κύριε Ψυχάρη, το πάτε φιρί φιρί”, διερωτάται η κ. Τεγοπούλου.

• Σχόλιο δεύτερο: 1+1=1 ή αλλιώς διαφημιστικές εταιρείες + εταιρείες δημοσκοπήσεων=? Μήπως έχει κάτι να προσθέσει ο νυν υπουργός Στρατού ή έστω ο κ. Πάγκαλος;

• Σχόλιο τρίτο: Τον πρωθυπουργό εξάλλου δεν τον απασχολούν οι εφημερίδες. Έχει φροντίσει από παλιά να ακολουθήσει το σουηδικό μοντέλο και να πληρώνει δημοσιογράφους (φανερά ή αδιαφανώς) ως συμβούλους. Η αδιαφάνεια, εν προκειμένω, ήταν πολύ πιο αποτελεσματική όταν έκανε τη θητεία του στο ΥΠΕΞ, με τα μυστικά κονδύλια.

• Βαριές καταγγελίες, σοβαρές προειδοποιήσεις και το ερώτημα εκκρεμές: τι θέλει να πει η κ. Τεγοπούλου;

 

Ο κατήφορος

• ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ διαβάζει ιστορία και παρακολουθεί την ειδησεογραφία στο πέρασμα των δεκαετιών, η σαφέστατη και έμμεση χθεσινή βολή του πρωθυπουργού για τα Μέσα Ενημέρωσης δεν αποτελεί είδηση.

Επαναλαμβάνεται βαρετά και μονότονα από πλείστους όσους πρωθυπουργούς, σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου. Δεν περιποιεί τιμή στους πρωθυπουργούς ότι εκείνοι που αρέσκονται σε τέτοιου είδους βολές είναι κυρίως οι δικτάτορες.

Ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει ούτε τη στόφα, ούτε την ιδεολογία, ούτε την αγωγή, ούτε την επιθυμία των δικτατόρων. Αντιθέτως, μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει για τον υπερβολικό του πολιτισμό. Αν και ο γράφων πιστεύει ότι ο πολιτισμός δεν είναι ποτέ υπερβολικός. Είναι ό,τι πιο απαραίτητο.

ΣΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ συνέντευξη Τύπου ο πρωθυπουργός δέχθηκε απλές δημοσιογραφικές ερωτήσεις. Οι δημοσιογραφικές ερωτήσεις δεν είναι ούτε σκληρές ούτε ήπιες. Είναι άλλοτε δημοσιογραφικές και άλλοτε σέρβις. Πάσες. Εξυπηρετήσεις άλλων συμφερόντων. Το πιο συχνά, συμφερόντων της εκάστοτε κυβέρνησης.

ΥΠΟ την πίεση των καθόλου ευχάριστων ερωτήσεων ο πρωθυπουργός αισθάνθηκε τρεις φορές την ανάγκη να επαναλάβει, σε ισάριθμες απαντήσεις του, την άποψη ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επιβαρύνουν την κατάσταση της χώρας και σπέρνουν πανικό «με τη μετρολογία» (σ.σ.: την αναφορά σε μέτρα), με την οποία ασχολούνται.

Την τρίτη μάλιστα φορά, επέμεινε ότι «ο πανικός της μετρολογίας επηρεάζει την επιχειρηματικότητα και την κατανάλωση».

Συγκεκριμενοποίησε μάλιστα την παρατήρησή του, περιγράφοντας πώς τα Μέσα διαστρεβλώνουν ειδήσεις για λόγους εντυπωσιασμού και κερδοφορίας.

ΠΡΕΠΕΙ να παραδεχτεί κανείς ότι τα Μέσα δεν είναι τα αγνότερα πλάσματα στον κόσμο. Και δεν έχει άδικο ο πρωθυπουργός όταν μιλάει για κιτρινισμό. Γιατί περί αυτού πρόκειται.

Συμβαίνει, όμως, να γενικεύει, ενώ δεν μπαίνουν όλα τα μέσα σ’ ένα τσουβάλι. Και δεν ασκούν τα Μέσα διακυβέρνηση.

ΓΙΑ να είμαστε σαφέστεροι, δουλειά της κυβέρνησης είναι να κυβερνά και των Μέσων να ελέγχουν. Αν δεν ελέγχουν, τόσο το χειρότερο για τα Μέσα και, κυρίως, για τον πολίτη.

Αν παρακολουθήσει κανείς την πορεία των Μέσων και των κομμάτων θα διαπιστώσει ότι είναι παράλληλα πτωτική. Στη συνείδηση του κόσμου. Αν παρακολουθήσει και τα σημεία αυτής της πτώσης, θα διαπιστώσει ότι οι πολίτες τιμωρούν εδώ και χρόνια τα Μέσα όχι γιατί κιτρινίζουν τις ειδήσεις. Αλλά γιατί τις κιτρινίζουν υπέρ των κυβερνήσεων.

ΑΝ ΘΕΛΕΙ ο πρωθυπουργός να δει γιατί πραγματικά οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη στα κόμματα και στα Μέσα, θα διαπιστώσει ότι η αιτία είναι ακριβώς η αντίθετη απ’ αυτήν που νομίζει και εκφράζει.

Τα κόμματα, οι κυβερνήσεις και τα Μέσα απαξιώνονται στη συνείδηση των πολιτών, γιατί αλληλοεξυπηρετούνται αντί να εξυπηρετούν τον πολίτη. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Εγκαταλείπουν τα συμφέροντα του πολίτη για να εξυπηρετήσουν αλλότρια. Η απάντηση του πολίτη είναι άμεση και ορατή. Τους εγκατελείπει κι αυτός.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ πιθανότατα θέλει να χτίσει μια νέα σχέση μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών. Οπως κάποια Μέσα θέλουν να χτίσουν μια νέα σχέση μεταξύ αυτών και των πολιτών. Αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμο για όλους. Πρώτα απ’ όλους για τους πολίτες.

Ομως, αν τα πράγματα μπουν στη σωστή τους θέση, ο πρωθυπουργός πρέπει να ξέρει ότι τα Μέσα, απο καθήκον και από τη φύση τους, θα είναι πολύ σκληροί ελεγκτές της εξουσίας.

Δεν θα είναι αντιεξουσιαστές, όπως θέλει ο ίδιος τους υπουργούς του. Θα είναι η εξουσία του Πολίτη.

• Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ, Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

 

Η πολιτική στα χρόνια της τηλεόρασης

• Toυ Πασχου Mανδραβελη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 08/11/2009

Αν δεν υπήρχαν τα σχετικά αφιερώματα, λίγοι θα θυμούνταν ότι πέρασε ένας χρόνος από την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ. Το αστείο είναι ότι, ενώ δεν έκλεισε ακόμη ούτε ένα έτος στο Οβάλ Γραφείο (ορκίσθηκε την 20ή Ιανουαρίου), όλοι έχουν την αίσθηση ότι έχουν περάσει τουλάχιστον τέσσερα. Αυτό είναι εμφανές και από τα δημοσιεύματα όχι μόνο των ελληνικών εφημερίδων, αλλά και του διεθνούς Τύπου. Οι Αραβες γκρινιάζουν γατί δεν λύθηκε το Μεσανατολικό, οι Ευρωπαίοι γιατί δεν προχωρά η αποχώρηση από το Ιράκ, οι ανατολικοευρωπαίοι για την εγκατάλειψη της αντιπυραυλικής ασπίδας, οι Αμερικανοί για όλα τα παραπάνω συν τα εσωτερικά τους.

Να ’ναι λοιπόν αυτή η αίσθηση της αποτυχίας απότοκος των υπερβολικών προσδοκιών που είχαν δημιουργηθεί; Πιθανώς, αλλά αυτό δεν εξηγεί την αίσθηση ότι έχουν περάσει τέσσερα χρόνια μέσα σε λίγους μήνες. Το τελευταίο πιθανότατα έχει να κάνει με την υπερπροβολή του Αμερικανού προέδρου από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ειδικά η τηλεόραση αναλώνει ταχύτατα ό,τι προβάλλει. Στην αρχή δημιουργεί την αίσθηση του οικείου, αλλά η διαρκής έκθεση σ’ αυτήν καλλιεργεί την πλήξη που μπορεί να καταλήξει σε αποστροφή. Κάποιος θα μπορούσε να αστειευτεί λέγοντας ότι «ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν αντέχει να βλέπει τον ή την σύζυγό του κάθε μέρα· πόσο θα αντέξει να έχει τον Ομπάμα κάθε απόγευμα στο σαλόνι του;». Η τηλεόραση είναι ένα μηχάνημα που καταβροχθίζει προσωπικότητες. Ο,τι φρέσκο υπάρχει κι έχει ενδιαφέρον, το προβάλλει τόσο πολύ μέχρι να το μπαγιατέψει πλήρως.

Το λιγότερο πολιτικό πρόβλημα των πολιτικών αλλά και το πλέον δυσεπίλυτο, είναι η διαχείριση της δημόσιας εικόνας τους. Αυτή διαμορφώνεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά με τους κανόνες που αυτά θέτουν. Δεν υπάρχει ασφαλής δοσολογία έκθεσης. Οι πολιτικοί δεν έχουν την πολυτέλεια άλλων δημοσίων προσώπων (σταρ, ηθοποιοί κ.λπ.) να απομακρύνονται κατά καιρούς από τα φώτα της δημοσιότητας. Οι εκλεκτοί του λαού πρέπει διαρκώς να λογοδοτούν, που σημαίνει ότι πρέπει να είναι διαρκώς στην τηλεόραση, άρα περνούν ταχύτατα από την οικειότητα στην πλήξη. Ακόμη κι όταν αποφεύγουν τις πολλές επαφές με την TV, τα βίντεο αρχείου είναι στην μικρή οθόνη να καλλιεργούν την πλήξη. Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ χρειάζονται διαρκώς να εικονογραφούν τα θέματά τους, ώστε κάθε κυβερνητικό θέμα να ντύνεται με τις εικόνες του πρωθυπουργού που ανεβαίνει τις σκάλες του Μαξίμου. Κι αυτό επαναλαμβάνεται τόσες φορές μέχρι να σιχτιρίσουν οι τηλεθεατές· τον πολιτικό, όχι την τηλεόραση.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα της πολιτικής στα χρόνια της τηλεόρασης, είναι ότι το χαζοκούτι συμπυκνώνει τον πολιτικό χρόνο. Κάθε πολιτική διεργασία που χρειάζεται χρόνο είναι «αιώνας» για τα δελτία ειδήσεων που αναμετριούνται με τη «μέση τηλεθέαση του λεπτού». Ειδικά για την ελληνική τηλεόραση κάθε πρόβλημα πρέπει να λύνεται κατά τη διάρκεια του δελτίου, αλλιώς το επόμενο ξεκινά με τη χαρακτηριστική φράση «με καθυστέρηση αντέδρασε η κυβέρνηση στο πρόβλημα που αποκαλύψαμε χθες…».

Γράφαμε και παλιότερα ότι η τηλεόραση αναδεικνύει ταχύτατα κάποια ζητήματα και το ίδιο γρήγορα τα εξαντλεί. Στην προ της τηλεόρασης εποχή, η πολιτική ζύμωση γινόταν με τον ρυθμό της τυπογραφίας: στην ταχύτερη περίπτωση μέρα με τη μέρα που εκδίδονται οι εφημερίδες. Στην εποχή των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, η πολιτική ζύμωση γίνεται λεπτό προς λεπτό, δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο. Οπως σημείωσε και ο μεγάλος θεωρητικός των media Νιλ Πόστμαν, ο τυπωμένος λόγος ευνοεί τη σκέψη πριν από τη δράση, τα ηλεκτρονικά Μέσα τη δράση πριν από τη σκέψη. Οπως σημείωσε ο ίδιος «στην εποχή της τυπογραφίας είχαμε σοβαρή πολιτική. Oι άνθρωποι διάβαζαν βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, μπροσούρες και φυλλάδια. Eίχαν να κάνουν με ιδέες και εναλλακτικές δυνατότητες ζωής. Στον πολιτισμό της εικόνας έχεις στην τηλεόραση απομίμηση δημόσιας συζήτησης». Τα προβλήματα απογυμνώνονται από τις παραμέτρους των, το δε σοκ της εικόνας είναι τέτοιο που μπορεί να οδηγήσει σε γρήγορες και φυσικά απερίσκεπτες αποφάσεις. Το ζήσαμε εξάλλου πολλάκις στο πρόσφατο παρελθόν με πολλές πολιτικές αποφάσεις στελεχών που ελήφθησαν σε ζωντανή μετάδοση…

 

Πολιτικοί και δημοσιογράφοι

• Toυ Πασχου Mανδραβελη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 01/11/2009

Το πιο αστείο πράγμα, αυτόν τον καιρό, είναι να βλέπεις δημοσιογράφο με σηκωμένο το δάχτυλο. Το είδαμε πολλάκις στα παραθύρια: σχολιαστές με ύφος χιλίων καρδιναλίων να νουθετούν τους πολιτικούς, να τους εξηγούν ποια είναι η δουλειά τους, να μειδιούν σαρκαστικά σε κάθε απάντηση που δεν καταλαβαίνουν. Το έχουμε αυτό το χούι οι δημοσιογράφοι. Κουρσέψαμε την εκπροσώπηση του λαού και μπήξαμε φωνή μεγάλη: «Οι πολιτικοί οφείλουν να…», «η κυβέρνηση πρέπει να…», «ας μην ξεχνά η αντιπολίτευση ότι…», «ο λαός περιμένει…»

Η αλήθεια είναι ότι κάποτε είχαμε το ηθικό δικαίωμα να το κάνουμε αυτό· τρώγαμε από τις σάρκες παρελθουσών επιτυχιών που είχαν κάνει αδέσμευτοι από κάθε εξουσία συνάδελφοι και από τις εγγράμματες παρεμβάσεις λογίων που προϋπήρξαν ημών. Σήμερα, όμως, πόσο κύρος παραμένει στο δημοσιογραφικό σώμα, για να μπορεί ατιμώρητα κάποιος να σηκώνει το δάχτυλο στους πολιτικούς;

Αστεία αστεία, το σώμα των πολιτικών έχει πάρει κάποια από τα μηνύματα των καιρών. Στις τελευταίες εκλογές και τα δύο μεγάλα κόμματα ξεκαθάρισαν τα ψηφοδέλτιά τους από ανθρώπους που (δικαίως ή αδίκως) προκάλεσαν το κοινό αίσθημα. Ναι, μπορεί να μην τα ξεκαθάρισαν όπως και όσο θα ήθελαν οι δημοσιογράφοι, αλλά πριν πούμε εμείς σε πόσο βάθος πρέπει να γίνει η κάθαρση της πολιτικής, μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε σε τι βάθος έγινε η κάθαρση της δημοσιογραφίας; Πόσοι της δημοσιογραφίας, κατ’ αντιστοιχία με την πολιτική, πήγαν σπίτι τους για διάφορα δεοντολογικά και όχι μόνο παραπτώματα;

Πριν από περίπου 15 χρόνια, ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατήγγειλε ότι Ελληνες δημοσιογράφοι πληρώνονταν από μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών της δικής του κυβέρνησης για να προβάλλουν τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Εκτοτε μείναμε με την απορία: ποιοι συνάδελφοι πληρώνονταν από τους Ελληνες φορολογούμενους, για να παραπλανούν τους Ελληνες πολίτες, με λεφτά που προορίζονταν για την επίτευξη εθνικών στόχων στο εξωτερικό; Η Ενωση Συντακτών ανέλαβε να ξεκαθαρίσει την υπόθεση και η ιστορία κατέληξε σαν συζήτηση για εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Πολλή φασαρία για το τίποτε…

Το 2005, το υπουργείο Τύπου έκανε το μισό του καθήκον. Αντί να δημοσιοποιήσει τους καταλόγους των δημοσιογράφων που εργάζονται στο Δημόσιο, τους παρέδωσε στην Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ τούς δημοσιοποίησε την πρώτη φορά και τις επόμενες χρονιές έβαλε τους καταλόγους στο συρτάρι (προφανώς, για να τιμήσει τον Ι. Μάγερ, τη ρήση του οποίου η ένωση των δημοσιογράφων υιoθέτησε: «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης»). Απαγόρευσαν, δηλαδή, στον ελληνικό λαό να μάθει, όχι από ποιους ενημερώνεται, αλλά τουλάχιστον ποιους πληρώνει. Είναι σίγουρο ότι κάποιοι από αυτούς που πήραν την απόφαση να μη δημοσιοποιηθούν οι κατάλογοι, θα βρίσκονται στα παράθυρα. Με σηκωμένο το δάχτυλο και τσιριχτή φωνή, θα στηλιτεύουν για άλλες υποθέσεις τους πολιτικούς: «Πρόκειται για λεφτά των φορολογουμένων, γι’ αυτό ο λαός έχει κάθε δικαίωμα να μάθει την αλήθεια…» Επί τη ευκαιρία και σαν παρένθεση: όλοι αυτοί που δημοσίως ανησυχούν για την έλλειψη γενικών γραμματέων στα υπουργεία, μήπως μπορούν να μας πουν ποιος είναι ο γραμματέας της ΕΣΗΕΑ; Ο πρόεδρος, έστω; Κλείνει η παρένθεση…

Υπάρχουν πολλά κρούσματα, που δείχνουν ότι η δημοσιογραφία νοσεί εξίσου με την πολιτική. Το πρόβλημά μας πλέον είναι ότι το πολιτικό προσωπικό ακούει τουλάχιστον την υπόγεια βοή και κάνει κάποιες προσπάθειες να αλλάξει. Η Νέα Δημοκρατία ανοίγεται σε ψηφοφορία από τη βάση, η κυβέρνηση δοκιμάζει νέες μορφές συμμετοχικής δημοκρατίας κ. ά. Τέλος πάντων, κουτσά–στραβά, κάτι επιχειρούν. Νιώθουν το μέγεθος της κρίσης και προσπαθούν να αλλάξουν τους όρους λειτουργίας της πολιτικής. Μπορεί να μην τα καταφέρνουν με την πρώτη, μπορεί να μην τα κάνουν τέλεια, αλλά τουλάχιστον δείχνουν να κατανοούν το πρόβλημα.

Αντιθέτως, ο δημοσιογραφικός κόσμος παραμένει με το φρύδι σηκωμένο πιστεύοντας (ή, έστω, ελπίζοντας) ότι ψιχαλίζει. Νομίζουμε ότι σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς της πολύπλευρης κρίσης ο χώρος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης βρίσκεται στο απυρόβλητο. Ενα λάθος που αρχίσαμε να το πληρώνουμε…

 

Η κυβέρνηση φοβάται την κρίση στον Τύπο

▅ Κορυφαίοι υπουργοί συνομιλούν με επιχειρηματίες αναζητώντας λύση σωτηρίας για τον «Ελεύθερο Τύπο»

▅ Στο Μέγαρο Μαξίμου ανησυχούν ότι στις επικείμενες εκλογές θα βρουν απέναντί τους και τους δημοσιογράφους μετά το ντόμινο των περικοπών

Παρασκηνιακές επαφές με επιχειρηματίες που δείχνουν διατεθειμένοι να δραστηριοποιηθούν σε επιχειρήσεις Τύπου πραγματοποιεί αυτή την περίοδο η κυβέρνηση, προκειμένου να βρεθεί νέος εκδότης για την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος». Η διακοπή λειτουργίας της εφημερίδας μετά τις ευρωεκλογές προκαλεί ήδη ένα «ντόμινο» περικοπών σε σχεδόν όλα τα ΜΜΕ, και η κυβέρνηση ανησυχεί ιδιαίτερα για το φαινόμενο που αναπτύσσεται σε έναν κλάδο το ίδιο ευαίσθητο με τον χρηματοπιστωτικό ή εκείνον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τους οποίους η ίδια αναγκάστηκε να στηρίξει οικονομικά δαπανώντας τεράστια ποσά.

Στην προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης στον Τύπο έχουν εμπλακεί, τις δύο τελευταίες εβδομάδες, και κορυφαίοι υπουργοί οι οποίοι συνομιλούν με επιχειρηματίες για να διαπιστώσουν αν μπορεί να υπάρξει ένα σχέδιο σωτηρίας της εφημερίδας που κάποτε αποτελούσε τη «ναυαρχίδα της παράταξης».

«Αν δεν μπορέσουμε να διαχειριστούμε τη κατάσταση, τότε θα στρέψουμε εναντίον μας έναν ιδιαίτεραδυναμικό τομέα που έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών» παρατηρούν βουλευτές της ΝΔ, εκφράζοντας την ανησυχία τους και για τις απολύσεις στον ηλεκτρονικό Τύπο, διαπιστώνοντας ότι η ενημέρωση που παρέχεται από την πλειονότητα των τηλεοπτικών καναλιών αρχίζει και εμφανίζει στρεβλώσεις, με τις επιπτώσεις να βαραίνουν αποκλειστικά την κυβέρνηση.

Ακόμη και στην εποχή της παντοδυναμίας του κ. Θ. Ρουσόπουλου , η κυβέρνηση δεν είχε ποτέ αποτελεσματικούς διαύλους επικοινωνίας με τα μέσα ενημέρωσης και έδειχνε πάντοτε να αιφνιδιάζεται από τις εξελίξεις και τις αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς τους. Το πιο εντυπωσιακό είναι πως η κυβέρνηση έδειχνε αδυναμία συνεννόησης με τον αποκαλούμενο «παραταξιακό Τύπο», δηλαδή με τις εφημερίδες που υποτίθεται ότι στήριζαν τη ΝΔ.

Το Μέγαρο Μαξίμου αιφνιδιάστηκε απολύτως όταν η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου αγόρασε τον «Ελεύθερο Τύπο» και αιφνιδιάστηκε το ίδιο όταν πληροφορήθηκε τη διακοπή της λειτουργίας του πριν από τρεις εβδομάδες. Αυτό που απασχολεί τώρα τον κ. Κ. Καραμανλή είναι τι στάση θα κρατήσουν τα ΜΜΕ στις εθνικές εκλογές, οι οποίες όπως όλα δείχνουν δεν θα αργήσουν, με τον κλάδο να μαστίζεται από πρωτοφανή κρίση.

«Συνηθίσαμε να έχουμε απέναντί μας τους εκδότες, αλλά τώρα θα έχουμε απέναντί μας και τους δημοσιογράφους» παρατηρούν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, υποστηρίζοντας ότι η ΝΔ θα αντιμετωπίσει από το φθινόπωρο το πιο εχθρικό κλίμα που γνώρισε ποτέ από τον Τύπο.

Για τον λόγο αυτόν έχει ήδη αρχίσει να επεξεργάζεται κάποια σχέδια ενίσχυσης των επιχειρήσεων Τύπου, τα οποία όμως προσκρούουν στην αδυναμία εξεύρεσης πόρων χρηματοδότησης, αλλά και στις επιφυλάξεις που εκφράζουν ορισμένοι συνεργάτες του Πρωθυπουργού, επισημαίνοντας ότι «τα ΜΜΕ δεν πιάνονται φίλοι».

Το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης προς το παρόν είναι να βρεθεί επενδυτής που θα δεχθεί να αναλάβει την επανέκδοση του «Ελεύθερου Τύπου», απορροφώντας ένα τμήμα των εργαζομένων, αποδεχόμενος επίσης να στηρίζει στο εξής την κυβέρνηση. Προς το παρόν, πάντως, οι προσπάθειές της δεν έχουν καρποφορήσει, καθώς δύσκολα θα βρεθεί επιχειρηματίας που θα δεχθεί να αναλάβει ένα τόσο μεγάλο ρίσκο, αφού είναι γνωστό πως οι επιχειρήσεις Τύπου δεν αφήνουν κέρδη. Αλλά ακόμη και αν βρεθεί κάποιος, είναι σχεδόν αδύνατον να δεχθεί να ακολουθήσει «γραμμή υποστήριξης» προς την κυβέρνηση, καθώς έχει επίσης αποδειχθεί ότι τα συμπολιτευόμενα φύλλα είναι και τα λιγότερο εμπορικά.

Οπως πληροφορείται «Το Βήμα», στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου βρίσκονται σε διαρκή επαφή με μέλη του Ιδρύματος Βουδούρη, στο οποίο επιστράφηκαν οι τίτλοι ιδιοκτησίας από την οικογένεια Αγγελοπούλου, αλλά και με εκπροσώπους των εργαζομένων στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» και στον ραδιοσταθμό City 99,5, συζητώντας σενάρια και σχέδια επαναλειτουργίας, χωρίς ωστόσο μέχρι στιγμής να έχουν δημιουργηθεί αισιόδοξες προοπτικές.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση διαπιστώνει ότι η υπόθεση του «Ελεύθερου Τύπου» όχι μόνο δεν ανέστειλε σχέδια άλλων επιχειρήσεων Τύπου για περικοπές, αλλά αντιθέτως τις υποδαύλισε, με αποτέλεσμα να έχουν αρχίσει περικοπές προσωπικού και προγράμματα εθελουσίας εξόδου σε αρκετά άλλα ΜΜΕ, τα οποία οι συναρμόδιοι υπουργοί παρακολουθούν αμήχανοι.

• Β. ΧΙΩΤΗΣ | ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

 

Σάλος με τον Φιλιπίς στη Γαλλία

Σάλο έχει προκαλέσει στη Γαλλία η σύλληψη, και κυρίως ο τρόπος της σύλληψης, του δημοσιογράφου της εφημερίδας «Λιμπερασιόν» Βιτοριό ντε Φιλιπίς [Vitto de Filippis] για μια υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμησης. Ο ντε Φιλιπίς διώκεται για το σχόλιο ενός αναγνώστη σχετικά με τις δικαστικές περιπέτειες του ιδρυτή ενός από τους μεγαλύτερους παρόχους υπηρεσιών Ιντερνετ της χώρας. Το προσβλητικό σχόλιο εμφανίστηκε στο σάιτ της εφημερίδας το 2006, όταν ο δημοσιογράφος ήταν διευθυντής έκδοσης. Οπως καταγγέλλει ο ίδιος, την περασμένη Παρασκευή συνελήφθη στο σπίτι του από αστυνομικούς, που τον προσέβαλαν και του πέρασαν χειροπέδες μπροστά στα δύο μικρά παιδιά του, σαν να επρόκειτο για επικίνδυνο εγκληματία. Στο κρατητήριο υποχρεώθηκε να βγάλει τα ρούχα του και να υποστεί σωματική έρευνα δύο φορές προτού οδηγηθεί στον ανακριτή και τελικώς να αφεθεί ελεύθερος. Τα ΜΜΕ έκαναν λόγο για παρεκτροπές της Δικαιοσύνης, το Σοσιαλιστικό Κόμμα για πρακτικές που στοχεύουν στην παρεμπόδιση της ελευθεροτυπίας και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων για «κυνήγι μαγισσών με στόχο τον Τύπο». Κι ενώ οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών έλεγαν ότι οι Αρχές είχαν ακολουθήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες, δεδομένου ότι ο ντε Φιλιπίς δεν είχε ανταποκριθεί σε τρεις κλήσεις του ανακριτή, ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ζητούσε έρευνα, κάνοντας λόγο για δυσανάλογη αντιμετώπιση μιας τόσο απλής υπόθεσης. Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί παρενέβη χθές παίρνοντας ουσιαστικά αποστάσεις από τις δύο υπουργούς, δηλώνοντας ότι κατανοεί την αναστάτωση που έχει προκαλέσει η υπόθεση και προαναγγέλλοντας τη δημιουργία επιτροπής για την επαναξέταση της ποινικής διαδικασίας.

ΛΗΔΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (Πηγές: Ασ.Πρες-Γαλλικό), ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 02/12/2008

 

Παράσταση διαμαρτυρίας της ΕΣΗΕΜΘ στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης καλεί όλους τους δημοσιογράφους να συμμετάσχουν σε παράσταση διαμαρτυρίας, που θα πραγματοποιηθεί αύριο έξω από το συνεδριακό κέντρο «Ι. Βελλίδης», όπου θα διεξαχθεί το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ. Οι δημοσιογράφοι από όλη την Ελλάδα αντιδρούν στην προσπάθεια μετατροπής των δημοτικών επιχειρήσεων πληροφόρησης σε ανώνυμες εταιρίες, χωρίς να διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας. Τα μέλη της ΕΣΗΕΜ-Θ καλούνται να συγκεντρωθούν στα γραφεία της Ένωσης στις 3 μ.μ., από όπου με κλιμάκιο της ΠΟΕΣΥ και συναδέλφους από την Αθήνα θα μεταβούν στο χώρο διεξαγωγής του συνεδρίου.

 

Αυτά που διάβασα στο «Βήμα»

Αναζητούν λύσεις στον Alpha

Τα προβλήματα που εμφανίστηκαν εδώ και μερικούς μήνες στον Alpha φαίνεται ότι δεν τελειώνουν. Σειρές κόβονται, η τηλεθέαση κινείται σε χαμηλά νούμερα, στελέχη και ηθοποιοί αποχωρούν, σκηνοθέτες αντικαθίστανται. Οι εκπρόσωποι των νέων ιδιοκτητών του σταθμού βρίσκονται καθημερινά στην Κάντζα και μέσα από συναντήσεις με στελέχη και δημοσιογράφους, και την παρακολούθηση όλων των προγραμμάτων, προσπαθούν να καταλήξουν σε ένα συμπέρασμα το οποίο θα βγάλει τον σταθμό από τη δύσκολη θέση …

Πρώην πράκτορας σε ρόλο λογοκριτή

Ενας πρώην πράκτορας της Στάζι, βουλευτής σήμερα, o κ. Λουτς Χάιλμαν, έγινε τις προηγούμενες ημέρες στόχος του γερμανικού Τύπου και γενικότερα των γερμανικών μίντια και blogs. Ο κ. Χάιλμαν, βουλευτής του κόμματος της Αριστεράς «Die Linke», κατάφερε – μέσω της δικαστικής οδού – να κλείσει για τρεις ημέρες τη γερμανόφωνη έκδοση της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας Wikipedia διαμαρτυρόμενος για ένα λήμμα που τον αφορούσε και το οποίο, όπως υποστήριξε, περιείχε ψευδείς πληροφορίες για το …

Ευχάριστος… μπελάς

Από την Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου στις 22.15 θα προβάλλεται το «Bellas TV», η νέα εκπομπή του Mega με τον Σάκη Μπουλά και τον Σωτήρη Καλυβάτση. Χιουμοριστικό και σατιρικό, κυρίως σε ό,τι αφορά την τηλεοπτική πραγματικότητα και τους πρωταγωνιστές της, το «Bellas TV» εντάσσεται στο πρόγραμμα με στόχο τη διασκέδαση των …

on air , ΚΟΣΜΑΣ ΒΙΔΟΣ

* Ιστορίες καθημερινής… κατασκοπείας Παλαιότερα, ένα αδιάκριτο χέρι είχε αρπάξει από την κρεβατοκάμαρα του Στέφανου Κορκολή μια βιντεοταινία με κάποιες πολύ προσωπικές στιγμές του. Η προβολή της στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου δημιούργησε σάλο. Και κατέστρεψε την καριέρα του δημοφιλούς τότε συνθέτη και τραγουδιστή. Αργότερα τα δικαστήρια δικαίωσαν τον Κορκολή, αναγνωρίζοντας ότι η όλη υπόθεση (είχε κατηγορηθεί για παιδεραστία και όχι μόνο) ήταν περισσότερο ένα κακό και …

Η κυκλοφορία των εφημερίδων από 10.11.2008 ως 16.11.2008 πανελλαδικά …

«Το Μάρθα Κλάψα για μένα είναι παράσημο»
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΡΑΜΜΕΛΗ

Συναντηθήκαμε για πρώτη φορά το 2001, λίγο προτού ερμηνεύσει την Εκάβη στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη στην Επίδαυρο. Ως τότε ομολογώ ότι γνώριζα τη Μάρθα Κλάψα. Η γυναίκα όμως που συνάντησα ήταν γήινη, αισιόδοξη και δυναμική. Θα τολμούσα να πω μαγκάκι. Σε όλα της. Στη ζωή και στη δουλειά της. Στα χρόνια που πέρασαν παρακολουθώντας κάθε επαγγελματικό βήμα της συνειδητοποιούσα πως ήταν και άνθρωπος με ιδιαίτερο χιούμορ. Το οποίο κατάφερε να ξεδιπλώσει φέτος, με ιδιαίτερη επιτυχία, στην …

είπαν & έκαναν

Συνεχίζεται η κρίση στην ΙΜΑΚΟ του κ. Πέτρου Κωστόπουλου. Επειτα από μια περίοδο περικοπών και απομακρύνσεων αρκετών στελεχών η εταιρεία εξακολουθεί να βρίσκεται σε δυσμενή θέση, με αποτέλεσμα μια σειρά από αποχωρήσεις. Μετά λοιπόν τον κ. Μάριο Γρυπιώτη, ο οποίος ήταν επικεφαλής του διαφημιστικού τμήματος των περιοδικών «Maxim» και «Esquire» και ο οποίος «μετακόμισε» στη FAQ, και ο κ. Λουκάς Καρνής, διευθυντής του περιοδικού «Esquire» υπέβαλε την παραίτησή του από το περιοδικό, αλλά και …

Το μέλλον της οικιακής ψυχαγωγίας
Δ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Μπήκε δυναμικά στην προσπάθεια για την απόκτηση των δικαιωμάτων της Σούπερ Λίγκας και τελικά απέκτησε το πιο ελκυστικό «φιλέτο» των Τσάμπιονς Λιγκ και Κυπέλλου UEFA για την προσεχή τριετία. Η On Telecoms αποτελεί χαρακτηριστικό, ως σήμερα, παράδειγμα για την επερχόμενη άνοιξη στην αγορά της «καλωδιακής» τηλεόρασης μέσω τηλεπικοινωνιακών παρόχων και Διαδικτύου. Το πολυδιαφημισμένο τον τελευταίο καιρό triple play (τηλεφωνία, Internet, τηλεόραση) αρχίζει και απασχολεί όλο και …

«Οι καλές εφημερίδες εδώ θα φανούν»
Δ. ΓΑΛΑΝΗΣ

Αισιόδοξος για το μέλλον των εφημερίδων εμφανίζεται ο αυστραλός μεγιστάνας του Τύπου κ. Ρούπερτ Μέρντοκ, ο οποίος σε διάλεξη που διοργάνωσε πριν από λίγες ημέρες το κρατικό ραδιόφωνο της Αυστραλίας ABC ανέφερε χαρακτηριστικά: «Οι εφημερίδες μπορούν και θα επιζήσουν και στην ψηφιακή εποχή, αρκεί να προσφέρουν στο κοινό τους έγκυρη ειδησεογραφία». Οπως ανέφερε ο κ. Μέρντοκ και άλλες βιομηχανίες αντιμετωπίζουν ανταγωνισμό από το Internet, όπως «τράπεζες, ταξιδιωτικά γραφεία, …

ΜΜΕ και μετανάστες

Συνέδριο με θέμα «ΜΜΕ και μετανάστες: Καλωσόρισμα ή αντίο;» θα πραγματοποιηθεί στην Πάτρα στις 27-29 Νοεμβρίου στον πολυχώρο «Πολιτεία» (Ακτή Δυμαίων 84). Το συνέδριο συνδιοργανώνεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης, τον Δήμο Πατρέων και την Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου, Ηπείρου και Νήσων. Στις εργασίες του θα συμμετέχουν 40 δημοσιογράφοι από την Ευρώπη, από χώρες προέλευσης μεταναστών, από την Αθήνα και την ελληνική περιφέρεια. Σκοπός του συνεδρίου είναι να αποτυπώσει …

Διάκριση για την UpSet!

Η διαφημιστική εταιρεία UpSet! ανακηρύχθηκε η πιο δημιουργική εταιρεία και έλαβε τον τίτλο «Agency of the Year 2008» στα Ermis Awards 2008, την ετήσια εκδήλωση όπου βραβεύονται οι πιο δημιουργικές διαφημιστικές καμπάνιες. Η UpSet! έλαβε συνολικά 22 βραβεία από τα οποία 3 Grand Ermis, 9 χρυσά, 8 ασημένια και 2 μπρούντζινα. Με Grand Ermis, που είναι και η πιο σημαντική διάκριση, βραβεύτηκε για τo τηλεοπτικό σποτ της Aegean με τίτλο «Τώρα ακόμη περισσότεροι Ελληνες στο Λονδίνο», ενώ με …

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

 

PVR menu

REWIND

Ηταν «Ανατροπή» και πέναλτι. Πιο προβοκατόρικη, αν μη τι άλλο, έναρξη εκπομπής με θέμα τα πανεπιστήμια από αυτήν της περασμένης Δευτέρας, από τον Γιάννη Πρετεντέρη στο ΜΕΓΚΑ, ομολογώ ότι δεν έχω ξαναδεί. Πρώτα παρουσίασε την υποτίθεται κακή παγκόσμια κατάταξη των πανεπιστημίων μας κι αμέσως μετά μετέδωσε βίντεο με φοιτητές να χτίζουν με τούβλα πόρτες γραφείων πρυτάνεων, να πετάνε τούρτες σε καθηγητές κ.ά. και οι συνειρμοί βέβαια ήταν αναπόφευκτοι. Ήταν μία από τις λίγες φορές που μπορούσες να συμφωνήσεις με ευκολία με τον, δικαιολογημένα αυτή τη φορά, εξοργισμένο Δημήτρη Δανίκα.Η συζήτηση (τρόπος του λέγειν) εξετράπη όπως ήταν αναμενόμενο. Καταλήξαμε και πάλι στα γνωστά διλήμματα τύπου Μπους: «Ή είστε μαζί μας ή είστε τρομοκράτες». Συμφωνείτε με αυτές τις ενέργειες; ρωτούσαν συνεχώς ορισμένοι τους παρευρισκόμενους φοιτητές, λες και το κύριο πρόβλημα της κατάστασης στα πανεπιστήμια είναι αυτό. Και όχι το ξεχαρβάλωμα που υπάρχει σε αρκετά εξ αυτών λόγω αδυναμίας της πολιτείας να ρυθμίσει επιτέλους το θέμα της έλλειψης πόρων, της κακοδιαχείρισης κονδυλίων, της αδιαφορίας κάποιων καθηγητών, ορισμένοι εκ των οποίων δεν έχουν ούτε μία δημοσίευση και πάει λέγοντας και κλαίγοντας.

Μπορούσες επίσης να συμφωνήσεις με την παρατήρηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ (και πρώην υπουργού Παιδείας) Πέτρου Ευθυμίου: «Όταν συζητάμε για την Παιδεία πρέπει να προσέχουμε και τον τρόπο με τον οποίο το κάνουμε». Μόνο που αυτό ισχύει για όλους. Από την άλλη, γι’ ακόμη μια φορά ακούσαμε πολιτικούς να διαπιστώνουν καταστάσεις αντί να προτείνουν λύσεις. Μόνο που τις διαπιστώσεις τις κάνουμε εύκολα κι εμείς. Τους πολιτικούς τούς ψηφίζουμε (και τους πληρώνουμε) για να σκέφτονται, να μελετούν, να προτείνουν και να δίνουν επιτέλους λύσεις. Οχι για να κάνουν διαπιστώσεις.

FORWARD

Συνέδριο-ημερίδα με θέμα «Ευρωπαϊκές Ειδήσεις και Τηλεόραση» διοργανώνουν οι πρεσβείες Γαλλίας, Γερμανίας, Ισπανίας και Βρετανίας στη χώρα μας, το γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα και στην Κύπρο και η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα στις 27/11 (09.30) στην αίθουσα συνεδριάσεων της Παλαιάς Βουλής (Σταδίου 13). Θα συζητηθούν θέματα για τις ευρωπαϊκές ειδήσεις, την κοινή γνώμη, την τηλεόραση και τη συνεργασία των ευρωπαϊκών τηλεοπτικών σταθμών, με ταυτόχρονη διερμηνεία και η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

PLAY

Ελάχιστες αναφορές έγιναν από τους τηλεοπτικούς σταθμούς για την πορεία χιλιάδων διαδηλωτών ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου. Προφανώς επειδή τα επεισόδια ήταν μικρής έκτασης, αποφάσισαν άλλη μια φορά να μη δώσουν σημασία στο ποτάμι των διαδηλωτών. Μ’ αρέσει, ρε παλικάρια, ο τρόπος που σκέφτεστε…

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 2 – 22/11/2008

 

Για τους δημοσιογράφους της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης

Στην «πρωτοφανή και διατετεγμένη παρέμβαση του Γ. Βότση σε βάρος της δουλειάς των 150 δημοσιογράφων που εργάζονται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας», αναφέρεται ανακοίνωση-καταγγελία της συνέλευσης των δημοσιογράφων της ΓΓΕ και ΓΓΕ, εξ αφορμής άρθρου του Γ. Βότση με τίτλο «Δημοσιογραφία και συντεχνιακός καθεστωτισμός» («Ε», 17.11.2008)

«Γράφει εσκεμμένα ανακρίβειες -τονίζεται στην ανακοίνωση- και μόνο την υπόθεση της ενημέρωσης δεν υπηρετεί. Οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας, καταγγέλλουμε τις αλλεπάλληλες προσπάθειες του συγκεκριμένου μέλους της ΕΣΗΕΑ, που άλλοτε από ιδιωτικά κανάλια, άλλοτε από την κρατική τηλεόραση, και τώρα από τις στήλες της «Ελευθεροτυπίας», ταυτίζεται με «Μίχιες» επιδιώξεις, και όσους επιθυμούν τη χειραγώγηση της ενημέρωσης και την υπαγόρευση επιλογών και λύσεων στα εθνικά μας θέματα».

Και καταλήγει: «Δεν θα επιτρέψουμε στον καθένα να αμφισβητεί την επαγγελματική μας υπόσταση, τα εργασιακά και συντακτικά μας δικαιώματα, την τιμή και την υπόληψή μας και να κάνει κατευθυνόμενα παιχνίδια στην πλάτη μας».

Η απάντηση του Γιώργου Βότση:

Αν ήθελαν να αποδείξουν ότι είναι επαγγελματίες γραφιάδες, τα κατάφεραν μια χαρά οι συντάκτες αυτής της ασυνάρτητης αρλουμπολογίας, που την παρουσιάζουν μάλιστα σαν «συλλογική» και «ομόφωνη». Αυτοχαρακτηρίζονται με τις αθλιότητές τους, τόσο, που να περιττεύει κάθε απάντηση.

Μια σύσταση μόνο στους θρασύδειλους ανωνυμογράφους: Να βάζουν αλεύρι στη γλώσσα τους, όταν χαρακτηρίζουν (αφελώς, αφού στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί) «διατεταγμένη» τη δουλειά ενός δημοσιογράφου, που επί μισόν αιώνα ουδέποτε υπήρξε κρατικοδίαιτος, τρωκτικό μυστικών κονδυλίων, πολυθεσιτικό λαμόγιο και χανουμάκι της εξουσίας.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 20/11/2008