Τίνα Μπράουν : «Ελπίζω ότι θα τα καταφέρουμε»

Δημήτρης Γαλάνης
ΤΟ ΒΗΜΑ:  29/03/2011, 15:20

Η Τίνα Μπράουν στο Μανχάταν, Φωτό : Ντέιβ Χάουελς

Το 1999 για να γιορτάσει την έκδοση του περιοδικού Talk η Τίνα Μπράουν διοργάνωσε ένα πάρτι στη Νέα Υόρκη στο οποίο ήσαν προσκεκλημένοι τα πιο διάσημα αστέρια του Χόλιγουντ, της μόδας και των εκδόσεων. Το περιοδικό έκλεισε μετά από δύο χρόνια και κόστισε στους χρηματοδότες του περισσότερα από 100 εκατ. δολάρια.

Μετά την αναστολή έκδοσης του Talk η Μπράουν παρουσίασε για λίγο καιρό μια εκπομπή λόγου στην τηλεόραση και έγραψε μια βιογραφία της Λαίδης Νταιάνας. Τα τελευταία χρόνια η έκρηξη του Διαδικτύου έκανε τα έντυπα περιοδικά να μοιάζουν με απομεινάρια του παρελθόντος και μετά την επιτυχία του Huffington Post η Μπράουν αποφάσισε να ιδρύσει τη δική της ενημερωτική ιστοσελίδα με τίτλο The Daily Beast.

Οι καιροί αλλάζουν. Όταν πριν λίγες εβδομάδες θέλησε να εορτάσει το πρώτο τεύχος του Newsweek που κυκλοφόρησε υπό τη διεύθυνσή της αντί για πάρτι διοργάνωσε μια εκδήλωση στο Μανχάταν όπου μερικές από τις πιο πλούσιες και πιο φτωχές γυναίκες στον κόσμο έδωσαν διαλέξεις για τα δικαιώματα των γυναικών σε διάφορες χώρες.

Όμως το ερώτημα παραμένει : θα μπορέσει να σώσει το Newsweek; Τον τελευταίο καιρό τα διαφημιστικά έσοδα και οι κυκλοφορίες περιοδικών και εφημερίδων έχουν πάρει την κατιούσα και όπως όλα δείχνουν τίποτα δεν μπορεί να αντιστρέψει την αρνητική αυτή εικόνα. Οι ζημιές του Newsweek ξεπερνούν τα 20 εκατ. δολάρια και το Daily Beast είναι κι αυτό στο «κόκκινο». Η συγχώνευση δύο ζημιογόνων επιχειρήσεων δεν είναι και πολύ ελπιδοφόρα αλλά όπως δήλωσε πρόσφατα η Μπράουν στην εφημερίδα Guardian «αισιοδοξώ ότι θα τα καταφέρουμε».

Μέχρι στιγμής οι αντιδράσεις για το εγχείρημα είναι αντιφατικές. Οι μεν αναφέρουν ότι το καινούριο Newsweek είναι πολύ καλύτερο από το προηγούμενο, ενώ οι δε τονίζουν ότι πρόκειται για έναν μάταιο αγώνα και αργά ή γρήγορα θα αναστείλει την κυκλοφορία του.

Θα κάνει και πάλι το θαύμα της;

Υπενθυμίζεται ότι η Μπράουν ξεκίνησε την καριέρα της από το βρετανικό περιοδικό «Τatler», που ανήκει στην εκδοτική αυτοκρατορία Conde Νast Ρublications. Στη συνέχεια ο Σάμουελ Ιρβινγκ Νιουχάουζ Τζούνιορ, ιδιοκτήτης της Conde Νast, κάλεσε την Τίνα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού προκειμένου να αναλάβει τη διεύθυνση του περιοδικού «Vanity Fair», όπου κατάφερε να εκτοξεύσει την κυκλοφορία του στα ύψη. Στη συνέχεια το 1992 ανέλαβε διευθύντρια στο «New Yorker», όπου κατάφερε να αυξήσει τόσο την κυκλοφορία όσο και τα διαφημιστικά του έσοδα. Το 1998 άφησε το New Yorker για να για να εκδώσει το «Τalk» που ήταν ίσως η πιο αποτυχημένη κίνηση στην καριέρα της.

Το αν η Μπράουν θα καταφέρει να κάνει και πάλι ένα θαύμα στο Newsweek μόνο το μέλλον θα το δείξει. Πάντως έχει αποδείξει μέχρι στιγμής ότι τα καταφέρνει καλύτερα όταν όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον της.

 

Κυκλοφορεί το ανανεωμένο Newsweek

• Γαλάνης, Δημήτρης
  ΤΟ ΒΗΜΑ:  08/03/2011

Το αναβαθμισμένο Newsweek βρίσκεται ήδη στα περίπτερα όλου το κόσμου και όλοι περιμένουν να δουν αν η προσπάθεια της νέας διευθύντριας Τίνας Μπράουν θα είναι επιτυχημένη. Στο πρώτο εξώφυλλο του περιοδικού, που κάτω από την εποπτεία της Μπράουν σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από την αρχή, φιγουράρει η αμερικανίδα υπουργός εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον. Στο ίδιο τεύχος υπάρχει ένα μεγάλο αφιέρωμα στις «150 γυναίκες που κυριαρχούν στον κόσμο». Παρά τις δηλώσεις της για μια νέα εποχή λιτότητας στο περιοδικό η Μπράουν έχει ήδη προσλάβει μεγάλα ονόματα της αμερικανικής δημοσιογραφίας, όπως για παράδειγμα ο Άντριου Σάλιβαν, που μέχρι πρότινος αρθρογραφούσε στο περιοδικό «The Atlantic». Για πολλά χρόνια η Τίνα Μπράουν εθεωρείτο η βασίλισσα του αμερικανικού Τύπου. Υστερα από μια επιτυχημένη καριέρα ως επικεφαλής του βρετανικού περιοδικού «Τatler», που ανήκει στην εκδοτική αυτοκρατορία Conde Νast Ρublications, ο Σάμουελ Ιρβινγκ Νιουχάουζ τζούνιορ, ιδιοκτήτης της Conde Νast, κάλεσε την Τίνα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού προκειμένου να αναλάβει τη διεύθυνση του περιοδικού «Vanity Fair». Η Τίνα ανέλαβε το περιοδικό το 1984 και μέσα σε λίγα μόνο χρόνια κατάφερε να το κάνει μια από τις πιο επιτυχημένες εκδόσεις της Αμερικής. Το 1992 ανέλαβε διευθύντρια στο «New Yorker», απ όπου απεχώρησε το 1998 για να για να εκδώσει το δικό της περιοδικό με τίτλο «Τalk» και χρηματοδότες τους αδελφούς Γουάινσταϊν της εταιρείας Weinstein Company που κάνει παραγωγές κινηματογραφικών ταινιών. Δυστυχώς το επιχείρημα ήταν μια ολοκληρωτική αποτυχία και ύστερα από έναν χρόνο ανεστάλη η κυκλοφορία του.

 

Τίνα Μπράουν: Μια «βασίλισσα» για το «Νewsweek»

• Μετά την αναμόρφωση του «Vanity Fair», της βίβλου των αμερικανών κοσμικών, και του «Νew Υorker», της προμετωπίδας της αμερικανικής διανόησης, η Τίνα Μπράουν αναλαμβάνει τη ναυαρχίδα της ενημέρωσης

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ | Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Η Τίνα Μπράουν είναι από την περασμένη Πέμπτη η νέα διευθύντρια του αμερικανικού περιοδικού «Νewsweek». Οπως έγραψε η ίδια στην ενημερωτική ιστοσελίδα της οποίας είναι επικεφαλής από το 2008 με τίτλο Τhe Daily Βeast, «από εδώ και στο εξής θα διευθύνω τόσο το Νewsweek όσο και το Daily Βeast». Η συμφωνία για τη συγχώνευση των δύο εκδόσεων οριστικοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη έπειτα από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις. Ολο το προηγούμενο διάστημα τόσο η Μπράουν όσο και οι εκπρόσωποι του «Νewsweek» διέψευδαν κατηγορηματικά την προοπτική συγχώνευσης των δύο τίτλων.

Για πολλά χρόνια η Τίνα Μπράουν εθεωρείτο η βασίλισσα του αμερικανικού Τύπου. Υστερα από μια επιτυχημένη καριέρα ως επικεφαλής του βρετανικού περιοδικού «Τatler», που ανήκει στην εκδοτική αυτοκρατορία Conde Νast Ρublications, ο Σάμουελ Ιρβινγκ Νιουχάουζ τζούνιορ, ιδιοκτήτης της Conde Νast, κάλεσε την Τίνα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού προκειμένου να αναλάβει τη διεύθυνση του περιοδικού «Vanity Fair». Η Τίνα ανέλαβε το περιοδικό το 1984 και μέσα σε λίγα μόνο χρόνια κατάφερε να το κάνει μια από τις πιο επιτυχημένες εκδόσεις της Αμερικής.

Ο συνδυασμός σοβαρής δημοσιογραφίας και πορτρέτων πλούσιων, διασήμων και σταρ του Χόλιγουντ που δημοσίευε το περιοδικό εκτόξευσε την κυκλοφορία του αλλά και τα διαφημιστικά του έσοδα στα ύψη. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄80 το «Vanity Fair» ήταν η Βίβλος για την ανώτερη τάξη της Αμερικής δημοσιεύοντας αποκαλυπτικά ρεπορτάζ αλλά και συνεντεύξεις των πιο επιτυχημένων αστέρων της βιομηχανίας του κινηματογράφου. Η Τίνα ήταν μια σκληρή διευθύντρια, αλλάζοντας πολλές φορές την ύλη του περιοδικού κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, αλλά ταυτόχρονα ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρη προς τους συνεργάτες της, πολλοί από τους οποίους, όπως ο συγγραφέας Νόρμαν Μέιλερ, τη λάτρευαν και τη μισούσαν ταυτόχρονα. Οπως δήλωνε η ίδια εκείνη την εποχή, «δεν υπάρχει καλύτερη συνταγή από τον συνδυασμό λάμψης, δόξας και σκανδάλων» .

Αν η τοποθέτηση της Τίνας στη διεύθυνση του «Vanity Fair» έγινε αφορμή για πικρόχολα σχόλια από τους ανταγωνιστές της, η επόμενη απόφαση του Νewhouse άφησε κυριολεκτικά άφωνους τους δημοσιογραφικούς κύκλους της Αμερικής: ο ευφυής εκδότης πρότεινε στην Τίνα και εκείνη δέχτηκε να αναλάβει το περιοδικό «Τhe Νew Υorker» που δικαίως θεωρείται ένα από τα καλύτερα περιοδικά στον κόσμο. Η Τίνα έκανε για δεύτερη φορά το θαύμα της. Από το 1992 που ανέλαβε το περιοδικό έφερε κοσμογονικές αλλαγές σε ένα έντυπο που μπορεί να μεν να έχαιρε της εκτίμησης των σνομπ, αλλά έχανε συνεχώς έδαφος στις νεότερες γενιές.

Μια από τις αποφάσεις της Τίνας που εξόργισε περισσότερο τους θαυμαστές του παλιού «Νew Υorker» ήταν να δημοσιεύσει φωτογραφίες στο περιοδικό, κάτι που μέχρι τότε εθεωρείτο αδιανόητο. Ομως η Τίνα κατάφερε να πείσει τον σημαντικότερο ίσως φωτογράφο του περασμένου αιώνα, τον Ρίτσαρντ Αβεντον, να συνεργαστεί με το περιοδικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αβεντον ήταν ο πρώτος φωτογράφος που μπήκε στο μισθολόγιο του «Νew Υorker». Πολλοί την κατηγορούν ότι οι αποφάσεις της είχαν αποτέλεσμα να φτηνύνει το «Νew Υorker» και να γίνει σαν τα άλλα περιοδικά. Εκείνη περιοριζόταν να απαντήσει με τα στοιχεία της κυκλοφορίας: επί Τίνας το περιοδικό ξεπέρασε το φράγμα του ενός εκατομμυρίου αναγνωστών, αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος αν αναλογιστεί κανείς ότι το «Νew Υorker» είναι ένα εβδομαδιαίο περιοδικό.

Και ξαφνικά το 1998 η Τίνα εξέπληξε τους πάντες αποφασίζοντας να αφήσει το «Νew Υorker» για να εκδώσει το δικό της περιοδικό με τίτλο «Τalk» και χρηματοδότες τους αδελφούς Γουάινσταϊν της εταιρείας Weinstein Company που κάνει παραγωγές κινηματογραφικών ταινιών. Δυστυχώς το επιχείρημα ήταν μια ολοκληρωτική αποτυχία και ύστερα από έναν χρόνο ανεστάλη η κυκλοφορία του. Από το 2000 μέχρι το 2008 η Τίνα ήταν στα «αζήτητα», έχοντας προφανώς μετανιώσει πικρά για την απόφασή της να αφήσει το «Νew Υorker». Τo 2008 και βλέποντας τη μεγάλη επιτυχία που είχε η ιστοσελίδα της καλής της φίλης Αριάνας Χάφινγκτον Τhe Ηuffington Ρost αποφάσισε να μεταπηδήσει στο Διαδίκτυο και άρχισε να εκδίδει το Daily Βeast.

Η συνεργασία με το «Νewsweek» έρχεται σε μια στιγμή που το περιοδικό που έχει μια ιστορία 77 χρόνων έβλεπε την κυκλοφορία του και τα διαφημιστικά του έσοδα να μειώνονται συνεχώς, ενώ πολλοί προέβλεπαν ότι σύντομα θα αναγκαζόταν να αναστείλει την κυκλοφορία του. Θα κάνει η Μπράουν το θαύμα της αυτή τη φορά; Μόνο ο καιρός θα δείξει.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=367031&dt=14/11/2010#ixzz15Q02Jq8A

 

Το «Νewsweek» θα κάνει λίφτινγκ

Η κρίση στον Τύπο χτυπά και τα περιοδικά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η κυκλοφορία τους μειώθηκε κατά 11%. Στα 590 περιοδικά που έκλεισαν το 2007, προστέθηκε πέρσι το κλείσιμο άλλων 525, ενώ τον πρώτο μήνα φέτος έκλεισαν άλλα 45. Στο πλαίσιο αυτό, τα εναπομείναντα περιοδικά προχωρούν σε ανασχεδιασμούς, αλλά και σε γενικότερες αλλαγές περιεχομένων. Για παράδειγμα, ένα από τα πιο γνωστά διεθνώς, το «Νewsweek», πρόκειται να προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις: θα μικρύνει σε μέγεθος, θα αλλάξει ο σχεδιασμός των σελίδων και κυρίως θα αποκτήσει νέα ταυτότητα. Δεν πρόκειται πλέον να καλύπτει τα μεγάλα γεγονότα της εβδομάδας. «Εάν δεν έχουμε κάτι πρωτότυπο να πούμε, δεν θα λέμε τίποτα», σχολιάζει ο διευθυντής του «Νewsweek» Τζον Μίτσαμ.

«Θα εγκαταλείψουμε την πρακτική που ακολουθούσαμε μέχρι τώρα να κυνηγάμε τα συμβάντα της εβδομάδας μόνο και μόνο για να προσθέσουμε δύο λεπτομέρειες». Το «Νewsweek» χάνει χρήματα και οι ιδιοκτήτες του θεωρούν ότι η επιβίωσή του εξαρτάται από την αλλαγή τόσο του περιοδικού όσο και των αναγνωστών του. Για παράδειγμα, στην τελευταία σελίδα θα φιλοξενήσει τη στήλη «Οδηγός για εκείνους που μπλοφάρουν», όπου θα βοηθά τους αναγνώστες του να δείχνουν ότι είναι ενημερωμένοι για ένα θέμα της επικαιρότητας, ακόμα και εάν αυτό δεν συμβαίνει. Το περιοδικό θα δώσει περισσότερη έμφαση στις φωτογραφίες, θα έχει περισσότερα λευκά στις σελίδες και θα προβάλλει πιο πολύ τις γνωστές υπογραφές, όπως του Κρίστοφερ Χίτσενς και του Φαρίντ Ζακαράια.

[ΤΑ ΝΕΑ, Σάββατο, 14 Φεβρουαρίου 2009]