Λου Γιουρένεκ, Παν. Βοστώνης
O ελληνικής καταγωγής Lou Ureneck είναι πρόεδρος του τμήματος Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης. Εχει δουλέψει πολλά χρόνια στα έντυπα και στα ηλεκτρονικά μέσα. Υπογραμμίζει ότι το κύριο προσόν ενός δημοσιογράφου, ακόμα και στην εποχή του Διαδικτύου, παραμένει η ικανότητα να διηγηθεί μια συναρπαστική ιστορία.
- Στην εποχή των νέων μέσων και της κρίσης, τι διδάσκουν οι σχολές δημοσιογραφίας;
– Ο δημοσιογράφος για να κάνει σωστά τη δουλειά του θα πρέπει να ακολουθεί πάντα ορισμένους κανόνες, που παραμένουν απαράλλαχτοι. Θα πρέπει να μπορεί να αντιλαμβάνεται το γεγονός, να συλλέγει πληροφορίες, να τις επιβεβαιώνει, να συνθέτει τα στοιχεία. Αυτές τις αρχές θα συνεχίσουμε να τις διδάσκουμε στις σχολές δημοσιογραφίας ανά τον κόσμο και ανά τις εποχές. Κυρίως όμως πρέπει να είναι σε θέση να πει μια ιστορία στο κοινό που τον διαβάζει, τον ακούει ή τον βλέπει. Αυτό παραμένει ο θεμέλιος λίθος του επαγγέλματός μας. Σήμερα, βοηθάμε τους εκκολαπτόμενους επαγγελματίες να αποκτήσουν και άλλες αρετές: να μπορούν λ.χ. να λειτουργούν επαρκώς σε διαφορετικές πλατφόρμες ενημέρωσης. Αυτό όμως είναι μόνο η κορυφή της πυραμίδας των προσόντων. Αν ένας δημοσιογράφος δεν έχει τη βάση που σας προανέφερα, τότε δεν μπορεί να κάνει βήμα.
- Ο εντυπος Τύπος πεθαίνει;
– Το μελάνι και το χαρτί θα σπανίζουν στο μέλλον, αυτό είναι βέβαιον. Οι εφημερίδες θα είναι πιο μικρές σε μέγεθος, πιο ακριβές και θα απευθύνονται σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας ή ηλεκτρονικά αναλφάβητους. Οι όμιλοι επιχειρήσεων της ενημέρωσης θα προσφέρουν άλλα ειδησεογραφικά προϊόντα. Ναι, το χαρτί μπορεί να πεθάνει. Το δημοσιογραφικό κείμενο θα είναι πάντα ζωντανό, ακμαίο, κραταιό διότι τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει.
- Τι θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε την κρίση;
– Ζούμε σε έναν κόσμο που έχει ανάγκη την ποιοτική δημοσιογραφία. Οι άνθρωποι χρειάζονται τον υπεύθυνο επαγγελματία της ενημέρωσης που θα έχει το ήθος την γνώση, την κρίση, και την συνθετική ικανότητα να ξεκαθαρίσει το ομιχλώδες τοπίο που τους περιβάλλει. Εμείς, οι πολίτες του 21ου αιώνα έχουμε εξαιρετικά πολύπλοκες ζωές, συνεπώς ο καλός δημοσιογράφος παίζει τον ρόλο του πλοηγού, εκείνου που θα μας δείξει τον σωστό δρόμο ανάμεσα σε δεκάδες ατραπούς. Το οξύμωρο είναι ότι ενώ δεν μπορούμε να φανταστούμε την καθημερινότητά μας χωρίς ποιοτική ενημέρωση, άρα είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε γι αυτήν την υπηρεσία, οι επιχειρήσεις του Τύπου έχουν όλο και λιγότερα έσοδα. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, ένα καινούργιο επιχειρηματικό μοντέλο. Τουλάχιστον για τις εφημερίδες, θεωρώ ότι το επόμενο βήμα θα είναι οι συνδρομές. Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να πειστεί να πληρώνει ένα μικρό και σταθερό ποσό για ένα μέσο που θεωρεί ότι του παρέχει την δέουσα εγκυρότητα. Να αποδεικνύουν την αφοσίωσή τους όχι καθημερινά στο περίπτερο αλλά δίνοντας την πιστωτική τους κάρτα στην αρχή του χρόνου. [Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17/5/2009]
viewpress 